- μέσος χρόνος ζωής
- Έτσι ονομάζεται στην επιστήμη της φυσικής η μέση χρονική διάρκεια, κατά την οποία υπάρχει ένας ασταθής πυρήνας, προτού διασπαστεί. Όλοι οι πυρήνες ενός ραδιενεργού σώματος δεν διασπώνται στον ίδιο χρόνο, αλλά η διάσπασή τους ακολουθεί έναν στατιστικό νόμο, στα πλαίσια του οποίου υφίσταται μια πεπερασμένη πιθανότητα να τελεσθεί η διάσπαση σε κάποιο ορισμένο χρονικό διάστημα. Αν πάρουμε έναν πυρήνα, αυτός μπορεί να διασπαστεί μέσα σε μηδενικό χρόνο, μπορεί όμως και να ζήσει για άπειρο χρόνο. Κατά τη διάρκεια, όμως, του ίδιου χρονικού διαστήματος το ποσοστό των πυρήνων που διασπώνται σε ένα ραδιενεργό δείγμα είναι σταθερό. Προφανώς αν ο πυρήνας διασπαστεί, δεν θα ανήκει πλέον στο υπό εξέταση δείγμα. Αν κατά τη διάρκεια ενός μ.χ.ζ. διασπώνται τα 63% των ραδιενεργών πυρήνων, τότε κατά τη διάρκεια του επόμενου μ.χ.ζ. θα διασπαστούν πάλι τα 63% των πυρήνων που έχουν απομείνει, δηλ. 63% x 37% = 23% και, επομένως, το ολικό ποσοστό των πυρήνων που θα έχουν διασπαστεί σε δύο μ.χ.ζ. θα είναι: 63% + 23% = 86%. Κατά τη διάρκεια του επόμενου μ.χ.ζ. θα διασπαστούν τα 63% των πυρήνων που έχουν απομείνει δηλ. 63% x 14% = 9% κ.ο.κ. Άρα, ο αριθμός των πυρήνων που διασπώνται σε κάθε μονάδα χρόνου ελαττώνεται προοδευτικά και η ραδιενέργεια του σώματος ελαττώνεται πιο γρήγορα χρονικά, ανάλογα με το πόσο σύντομος είναι ο μ.χ.ζ. Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι για τον υπολογισμό μιας τέτοιας πιθανότητας διάσπασης δεν αρκεί η κλασσική μηχανική, αλλά απαιτείται κβαντομηχανική προσέγγιση. Τέλος, για να είναι εφικτή η παρατήρηση ένας μ.χ.ζ. θα πρέπει να κυμαίνεται από 10-6 δευτερόλεπτα έως 1014 χρόνια.
Dictionary of Greek. 2013.